บท 1019

"เฮ้ย เปียกเสื้อฉันหมดแล้ว"

เป่ยเป่าเอ่อร์บ่นหลังจากกลับมาพูดด้วยน้ำเสียงปกติ

"ยังไงเดี๋ยวก็ต้องซักอยู่แล้ว เปียกก็ไม่เป็นไร!"

เจ้าจูเกินพูดพลางอุ้มเป่ยเป่าเอ่อร์ขึ้นเล็กน้อย ให้เธอแยกขานั่งบนตักของเขา ขณะที่เจ้าจูเกินโอบกอดเอวบางของเธอจากด้านหลัง ลูบไล้เบาๆ

ตอนแรกเป่ยเป่าเอ่อร์ดิ้นขัดขืนสองสามที แต...