บท 242

ปืนใหญ่พุ่งขึ้นลงตรงๆ ราวกับสายฝนที่กระหน่ำลงบนจุดสำคัญของเจียงนวน เสียงปืนดังป๊าบๆๆ ต่อเนื่องไม่ขาดสายในห้อง

ช่องทางของเจียงนวนบีบรัดตามจังหวะการโจมตีของจ้าวจู่เกิน น้ำรักทะลักเป็นระลอก ไหลลงตามก้นขาวนุ่มของเธอลงไปใต้ผิวหนัง ริมฝีปากเล็กๆ สีแดงอมชมพูเผยอเล็กน้อย หายใจหอบเป็นห้วงๆ ท่าทางของเธอทั้งเ...