บท 331

เบเป่าเอ้อรู้สึกเต็มไปหมดระหว่างขาทั้งสอง อดไม่ได้ที่จะร้องออกมา "อู้ —"

เธอหลับตาลงพร้อมกัน แล้วค่อยๆ ทดลองบิดร่างกายอันอ่อนโยน ปล่อยให้ปืนใหญ่ของเจ้าจู้เก้นเริ่มบุกเข้าไปในทางดอกไม้ของเธอ

เจ้าจู้เก้นรู้สึกว่าปืนใหญ่ของเขาเหมือนกับถูกสอดใส่เข้าไปในมหาสมุทรอันอบอุ่น ความรู้สึกอุ่นและแคบที่ส่งมาจากท...