บท 346

หลังจากเช็ดเก้าอี้ หลี่หยวนหยวนก็นั่งลง จ้าวจู้เกินนึกถึงประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาในช่วงนี้ และเหม่อลอยไปโดยไม่รู้ตัว

หลังจากผ่านไปสักพัก หลี่หยวนหยวนเห็นว่าจ้าวจู้เกินยังไม่พูดอะไร จึงบิดขาของเขาเบาๆ แล้วพูดว่า "พ่อใจร้าย คิดอะไรอยู่เหมือนนักปรัชญาเลย"

จ้าวจู้เกินหันหน้ามา ทันใดนั้นจมูกของเขาก็รู...