บท 37

ลี่หยวนหยวนเงยหน้าขึ้น ริมฝีปากเล็กๆ ที่แดงเหมือนเชอร์รี่เผยอออกเล็กน้อย: "พ่อคะ ของวิเศษของพ่อใหญ่เกินไปแล้ว หนูจับไว้ด้วยมือเดียวแทบไม่ไหวเลยนะ"

จ้าวจู้เกินหัวเราะคิกคัก แล้วกระซิบที่ข้างหูเธอว่า: "หยวนหยวน ให้พ่อจัดการเองดีกว่านะ"

"พ่อจะจัดการเองเหรอ..."

เธอพูดยังไม่ทันจบ จ้าวจู้เกินก็หมุนตัวเ...