บท 790

"ไอ้หน้าเหี้ย! ไอ้หน้าเหี้ยชาติหมา! ฮือๆ"

ซุนเสี่ยวหยูร้องไห้พลางดิ้นรนไม่หยุด

เกาเชียงเร่งความเร็วประมาณห้านาที จ้าวจู้เกินรู้สึกว่าแขนที่ยันพื้นเริ่มชา จึงหยุดหอบหายใจ จนกระทั่งตอนนี้จ้าวจู้เกินถึงพบว่าการต่อต้านของซุนเสี่ยวหยูไม่ได้รุนแรงอย่างที่คิด จ้าวจู้เกินคิดว่าเธอร้องไห้จนเหนื่อย แต่เมื่อดึ...