บท 916

เป่ยเป่าเอ๋อร์หอบหายใจเบาๆ ครวญครางอย่างอ่อนหวาน ส่งเสียงยั่วยวนพร้อมดวงตาที่หรี่ลงอย่างเย้ายวน

อาวุธของเจ้าจู่เก้นเข้าออกในถ้ำลึกลับของเธออย่างไม่หยุดยั้ง ชุ่มไปด้วยน้ำรักใสระยับ และส่งเสียง "ปุ๊บๆ" อย่างน่าอาย เป่ยเป่าเอ๋อร์รู้สึกเพียงว่าใจกลางถ้ำของเธอถูกแทงจนร้อนผ่าว ตาพร่าเห็นดาววูบวาบ วิญญาณแ...