บท 1255

แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ไม่สามารถปิดบังความงดงามของพี่สะใภ้ได้

รถไฟเริ่มออกเดินทาง เหมือนกับตอนขามาเลย ฉันนอนเตียงบน พี่สะใภ้นอนเตียงล่าง

ฉันรู้สึกเศร้ามาก แต่ที่มากกว่านั้นคือความรู้สึกผิด ฉันอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "พี่สะใภ้ ผมขอโทษ เมื่อคืนผม..."

"หุบปาก" พี่สะใภ้พูดสองคำนี้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ทำให้คว...