บท 123

ในช่วงเวลานั้น เฉินหลี่เจินได้พบตัวตนของเธอเอง พบความรู้สึกเร่าร้อนที่ยากจะบรรยาย

"อืม~ ฉันต้องการ! ลูกเขยที่ดี! ฉันต้องการคุณ!"

เฉินหลี่เจินครางด้วยความลืมตัว มือทั้งสองจับมือของซ่งหยางไว้แน่น ตามจังหวะการเคลื่อนไหวของซ่งหยาง เธอร้องครางด้วยความตื่นเต้นและหลงใหล "มันดีมาก... ทนไม่ไหวแล้ว!"

ซ่งหย...