บท 222

"ว้าว!"

แต่ในตอนนี้เสียงร้องไห้ของทงทง ลูกสาวของจงหลี่ย่าดังแหลมจนแทบสลายหัวใจ เสียงใสๆ ของเธอกลายเป็นเสียงแหบพร่า

จงหลี่ย่าดิ้นรนอย่างทรมานใจ พยายามหลุดจากการควบคุมของร่างซ่งหยาง เพื่อจะวิ่งออกไปจากห้องนอนไปดูแลทงทง

เมื่อเห็นจงหลี่ย่าที่ทั้งปฏิเสธทั้งยอมรับ ทั้งอยากหยุดแต่ก็ไม่อาจหยุดได้ ด้วยท่าท...