บท 257

"รัวหลาน...ฉันชอบเธอมาก...รักเธอมาก! ฉัน...รัวหลาน...ความรู้สึกระหว่างเรา จำเป็นด้วยหรือที่จะต้องสนใจพันธนาการของโลก? แค่ฉันรักเธอ และเธอก็รักฉัน ฉันเข้าใจเธอ และเธอก็เข้าใจฉัน แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว"

ซ่งหยางถูกริมฝีปากอิ่มเอิบสีชมพูอมแดงของหลี่รัวหลานยั่วยวนจนเกิดไฟราคะลุกโชน จิตใจสับสนวุ่นวาย ตอนนี้...