บท 322

ซงหยางในตอนนี้ก็รู้สึกเลือดขึ้นหน้า ในช่วงเวลาสั้นๆ ที่ภรรยาไม่อยู่ เขาก็ไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป จึงกอดแม่ยายที่แสนเย้ายวนอย่างเฉินลี่เจินเข้ามาในอ้อมกอด มองแม่ยายในอ้อมแขนที่ทั้งน่ารักและเย้ายวน เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งฤดูใบไม้ผลิ ซงหยางก็จูบลงบนริมฝีปากอิ่มแดงของเฉินลี่เจินอย่างรุนแรง ทั้งสองจูบกันอย่...