บท 328

ซงหยางมองเวลาบนจอโทรทัศน์ ตอนนี้เป็นเวลา 11 นาฬิกาแล้ว

เวลาก็สมควรแล้วจริงๆ เขาจึงยิ้มพยักหน้าและพูดว่า "ใช่ ถึงเวลาแล้ว กลับบ้านกันเถอะ ไปเรียกเฉิงเฉิงกับคนอื่นๆ หน่อย ผมจะลงไปข้างล่างก่อน"

คืนนั้นผ่านไปอย่างเงียบสงบ

เช้าวันรุ่งขึ้น ซงหยางรู้สึกสดชื่นและเต็มไปด้วยพลัง

การปล่อยตัวอย่างเต็มที่เมื่อคื...