บท 366

"พูดจบ เฉินหลี่เจินก็มองซ่งหยางอย่างเคลิบเคลิ้ม ดวงตาเต็มไปด้วยความปรารถนา ใบหน้าขาวผ่องแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เธอเม้มริมฝีปากแน่นแล้วพูดว่า "หยางน้อย มานั่งกินข้าวเร็ว ก็ดึกแล้ว"

"ได้ครับแม่"

ซ่งหยางเห็นท่าทางของเฉินหลี่เจินแบบนี้ ก็รู้สึกใจเต้นแรง ช่วงนี้แม่ยายได้ลิ้มรสความหวานจากซ่งหยา...