บท 38

สองมือของเขาบีบรัดร่างของจงลี่ย่าอย่างแน่นหนา กดร่างของเธอไว้ใต้ร่างของตน

ทำให้จงลี่ย่าที่เพิ่งจะหลุดจากความรู้สึกนั้นเพราะเสียงร้องไห้ กลับจมดิ่งลงสู่ห้วงแห่งความสุขอีกครั้ง ไม่อาจถอนตัว ไม่อาจหยุดยั้ง!

ภายในใจของจงลี่ย่ากำลังต่อสู้ดิ้นรนอย่างรุนแรง ด้านหนึ่งคือความสุขที่ปรารถนามานานแสนนาน อีกด้านค...