บท 39

หลังจากความสุขสุดยอด จงลี่ย่ายังคงอ่อนเพลียนอนแผ่อยู่บนโซฟา อยากจะฝืนลุกขึ้นไปอุ้มลูกสาว แต่ร่างกายที่ชาและอ่อนแรงทำให้เธอไม่มีเรี่ยวแรงเลย

เมื่อเห็นซ่งหยางยืนอวดของลับอันใหญ่โตต่อหน้าลูกสาวของเธอ ซึ่งยังมีร่องรอยของเธอหยดติดอยู่ จงลี่ย่าก็รีบตำหนิซ่งหยางด้วยความอาย

"เธอพักผ่อนดีๆ นะ ฉันจะช่วยอุ้ม...