บท 407

ซูปิงซินในตอนนี้ ตื่นเต้นจนดวงตาเริ่มมีน้ำตาคลอ ในใจเต็มไปด้วยความชื่นชมและความอยากรู้อยากเห็นต่อบินบินโหยวหลี่

โคโค่: จริงหรือคะ? พี่...พี่หยาง! พี่ยินดีช่วยหนูจริงๆ หรือคะ? พี่...พี่ไม่กลัวผู้อำนวยการหวังหรือคะ? หนู...หนูกลัวว่าจะทำให้พี่ลำบากน่ะค่ะ...ถ้าพี่...ถ้าพี่กลัว...หนู...หนูไม่อยากทำให้พี...