บท 47

"ฮึ่ม เธอช่างไร้เหตุผลเสียจริง!"

หวังเทียนเฉียวที่โกรธจัดลุกขึ้นด้วยความโมโห ไม่แม้แต่จะมองแล้วหมุนตัวเดินออกไป ขับรถจากไป

เมื่อเห็นภาพนั้น เสี่ยวอวี่โร่วแทบจะล้มลงด้วยความปวดร้าวใจ แต่ซ่งหยางที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วรีบโอบเธอไว้ในอ้อมแขน กลิ่นหอมจากตัวเธอทำให้หัวใจเขาเต้นแรง

"อวี่โร่ว พอเถอะ อย่าโกรธเ...