บท 870

สูเว่ยครางอย่างเคลิบเคลิ้ม หรี่ตาลงเพื่อดื่มด่ำกับความรู้สึกอันแสนหวานของการเล้าโลม

ส่วนซงหยางได้ฉวยโอกาสขณะที่สูเว่ยค่อยๆ แยกขาออก เขาค่อยๆ พยายามแผ่ขาของเธอให้กว้างขึ้น

เลื่อนขึ้นลงไปมา

"อ๊ะ! ทนไม่ไหวแล้ว!"

การเสียดสีอย่างรุนแรงทำให้สูเว่ยไม่อาจต้านทานความปรารถนาในความรักได้อีกต่อไป แก่นกายอัน...