บท 890

ซงหยางยิ้มอย่างตื่นเต้น มองจงลี่ย่าที่กำลังใช้มือทั้งสองยันบันได พยายามแอ่นก้นรับการกระทำของเขา และยังต้องพยายามปีนขึ้นไปด้วย

ภาพนั้นทำให้ซงหยางนึกถึงสุนัขตัวเมียที่กำลังถูกสุนัขตัวผู้ขึ้นคร่อมและวิ่งหนีไปมาอย่างอับอายเมื่อมีคนไล่

ท่าทางของทั้งสองคนเหมือนกับสิ่งมีชีวิตประหลาดที่รวมเป็นหนึ่ง ซงหยาง...