บท 146

ใต้สะพานยกระดับในอุโมงค์ร้าง หลี่โหย่วจินตื่นจากการหมดสติเป็นครั้งที่สามแล้ว

เขาลืมตาที่แห้งผากขึ้นอย่างยากลำบาก กลอกตามองเห็นเงาของชายปริศนาที่ยืนอยู่ที่ปากอุโมงค์ แล้วก็หลับตาลงอีกครั้ง

ตอนนี้เขาไม่ได้ดื่มน้ำเลยแม้แต่หยดเดียว แม้เวลาจะไม่นานแต่การถูกทรมานทำให้รู้สึกทรมานมาก ถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายขอ...