บท 47

ไทยลิท-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

#วรรณกรรม

มือใหญ่ของเฒ่าซวี่ลูบไล้อยู่บนจุดอ่อนไหวนั้นไม่หยุด หวังย่าซินถูกสัมผัสจนหอบหายใจถี่ ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่าง

สองมือของเธอโอบกอดเฒ่าซวี่ไว้ ความอ่อนนุ่มบนอกเธอเสียดสีกับแผงอกของเขาไม่หยุด ทำให้เฒ่าซวี่รู้สึกเสียวซ่าน

ริมฝีปากอิ่มเอิบด้านล่างของหวังย...