บท 156

ผมของซูหยูปิงปกคลุมอยู่ที่ด้านข้างใบหน้าของเธอ ฉันไม่สามารถมองเห็นได้ชัดว่าเธอบาดเจ็บตรงไหน จนกระทั่งเธอเงยหน้าขึ้นในตอนนั้น ฉันถึงเห็นว่าใบหน้าด้านซ้ายของเธอแดงก่ำ

"แม่งเอ๊ย!" ฉันสบถด้วยความโกรธ "ใครตบเธอ บอกฉันมา"

ซูหยูปิงพูดเสียงเบา "ไปกันเถอะ กลับไปค่อยคุยกัน"

ฉันเปิดประตูรถ พยุงซูหย...