บท 17

เห็นได้ชัดว่า หวังหย่งไม่คาดคิดว่าคนที่เปิดประตูจะเป็นฉัน และฉันก็ไม่คาดคิดว่าจะเป็นเขา พวกเราต่างจ้องมองกันเป็นเวลาเต็มสามวินาที สุดท้ายเขาเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน "อี้ปิงอยู่ไหน เธอไม่อยู่เหรอ"

ดูสิ! เรียกชื่อกันสนิทสนมขนาดไหน ถึงขั้นละนามสกุลไปเลย เมื่อไม่กี่วันก่อนเพิ่งใช้มีดแทงฉัน แล้วตอนนี้มายืนหน...