บท 127

เจ้าเหรินเมื่อเข้าไปแล้ว ก็หยุดนิ่งชั่วคราว นอนทับบนร่างอันนุ่มลื่นของป้า เพลิดเพลินกับความรู้สึกที่ได้สอดใส่อย่างลึกล้ำ จนกระทั่งความรู้สึกเสียวซ่านเริ่มลดลง จึงค่อยๆ ขยับเข้าออกช้าๆ

ในขณะเดียวกัน เจ้าเหรินก็จูบเลียที่ลำคอนุ่มนิ่มและแผ่นหลังเนียนดั่งแพรไหมของป้าอย่างเบามือ ทั้งสองมือก็ไม่หยุดนวดคลึ...