บท 239

เจ้าราน พยักหน้าพลางพูด แต่ไป่ฮุ่ยกลับส่ายหน้า

"คนโง่ พี่มีอะไรให้ต้องเสียใจด้วยล่ะ? คนแก่กินหญ้าอ่อนมันสนุกออก แค่กลัวว่าเธอจะคิดว่าพี่แก่เกินไป..."

"ไม่ใช่อย่างนั้นเลย พี่มีเสน่ห์มากจริงๆ ผมเกือบจะทนไม่ไหวแล้ว!"

เจ้ารานหน้าแดง แต่ไป่ฮุ่ยกลับหัวเราะคิกคัก

"อยากให้พี่ช่วยปลดปล่อยให้ไหม?"

ไป่ฮุ่...