บท 359

ที่จริงพวกเธอก็ไม่รู้ว่ากำลังรอคอยอะไรอยู่ สมองยังคงว่างเปล่า พวกเธอรู้สึกว่าชีวิตกำลังจะเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นับจากวินาทีนี้

เมื่อเฉียนจื้อหยวนจากไป ทั้งสองคนรู้สึกเหมือนก้อนหินมหึมาถูกยกออกไปจากอก ความกดดันที่มองไม่เห็นได้หายไป

แต่พวกเธอกลับไม่สามารถมีความสุขได้ เพราะเฉียนจื้อหยวนก็ได้ใช้ชีวิตร่ว...