บท 4

พอได้ยินเสียงของจ้าวหราน จูหยวนก็ได้สติ รีบส่ายหน้า "ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณนะ เสี่ยวหราน"

เสี่ยวหรานแค่ช่วยพยุงเธอด้วยความหวังดีเท่านั้น แต่ร่างกายของเธอกลับมีปฏิกิริยาตอบสนอง!

แต่เมื่อกี้เธอยังเห็นส่วนนั้นของเสี่ยวหราน... ดูเหมือนว่าจะไม่เล็กเลย ถ้าหากว่าจริงๆ แล้วมันสามารถ...

ไม่ถูกต้อง! เธอกำลังคิดอะไรอยู่?

จูหยวนรู้สึกอับอายกับปฏิกิริยาของร่างกายตัวเอง แต่กลับมองข้ามมือของจ้าวหรานที่ยังวางอยู่ที่เอวของเธอ

จ้าวหรานยิ้มน้อยๆ "ไม่เป็นไรครับ ผมส่งคุณกลับห้องไปพักดีไหมครับ?"

เมื่อสบตากับจ้าวหรานอีกครั้ง จูหยวนรู้สึกละอายใจกับปฏิกิริยาของตัวเองเมื่อครู่ นี่คือลูกเลี้ยงของเธอ และตอนนี้เธอก็เป็นแม่ของเขา

จูหยวนรู้สึกไม่มั่นใจ นึกขึ้นได้ว่ายังมีงานที่ต้องทำ จึงส่ายหน้า "ไม่ต้องหรอก ฉันยังไม่ได้ตากเสื้อผ้าที่อยู่ในเครื่องซักผ้า"

จ้าวหรานพยักหน้า แล้วจึงปล่อยมือจากเอวของหญิงสาว แต่ก่อนที่จะเดินจากไป มือของเขาก็แกล้งลูบผ่านสะโพกของเธอ

จูหยวนรู้สึกว่าเอวของเธอโล่งขึ้น ในใจมีความรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ทันใดนั้นการสัมผัสเบาๆ ที่สะโพกก็ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว

คิดว่าจ้าวหรานไม่ได้ตั้งใจ จูหยวนถอยหลังไปสองก้าว ยังคงรู้สึกเขินอาย "เสี่ยวหราน ฉันจะไปซักผ้า นายไปพักผ่อนก่อนนะ"

จ้าวหรานพยักหน้า แล้วเดินกลับไปที่ห้องของเขา

มองดูเงาหลังของเขา จูหยวนหายใจเข้าลึกๆ ไม่รู้ทำไม เธอรู้สึกชัดเจนว่าเสี่ยวหรานที่กลับมาครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อนๆ

จ้าวหรานดูเหมือนจะสนิทกับเธอมากขึ้น ซึ่งทำให้จูหยวนดีใจมาก เธอไม่สามารถมีลูกได้มาหลายปีแล้ว และเธอก็อยากจะดูแลจ้าวหรานให้ดี เธอต้องคว้าโอกาสนี้ไว้เพื่อค่อยๆ สร้างความสัมพันธ์กับเสี่ยวหราน

แต่พอนึกถึงปฏิกิริยาที่ไม่ควรมีเมื่อครู่ จูหยวนก็ด่าตัวเองในใจว่าไร้ยางอาย

เสี่ยวหรานสูญเสียแม่ตั้งแต่ยังเล็ก ไม่เคยได้รับความรักจากแม่ เธอต้องดูแลเขาให้ดี

พูดถึงการซักผ้า จริงๆ แล้วก็แค่แยกเสื้อผ้าออกจากชุดชั้นในแล้วใส่ลงในเครื่องซักผ้า

เครื่องซักผ้าอยู่นอกห้องน้ำ พอจูหยวนเดินมาถึง เธอก็เห็นเสื้อผ้ากองอยู่บนฝาเครื่องซักผ้า

จูหยวนรวบเสื้อผ้าเข้าด้วยกัน พอสะบัดมือเบาๆ ก็มีของบางอย่างตกลงไป

เธอรีบก้มลงมอง เป็นกางเกงในผู้ชายสีดำ

จูหยวนก้มลงเก็บกางเกงในขึ้นมา สะบัดฝุ่นที่ไม่มีออก แล้วสังเกตเห็นว่ามีอะไรสีขาวๆ อยู่ข้างใน

นี่มันคือ...?

พอคิดถึงความเป็นไปได้นี้ ใบหน้าของจูหยวนก็แดงขึ้นทันที สติบอกให้เธอวางมันไว้ข้างๆ แต่มือของเธอกลับค่อยๆ ยกกางเกงในขึ้นมาดูใกล้ๆ

กลิ่นคาวอ่อนๆ โชยมา