บท 448

ชีเยียนรู้สึกราวกับว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่กลางทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล ท่ามกลางพายุฝนและคลื่นลมที่โหมกระหน่ำ เธอนั่งอยู่บนเรือเล็กสีเหลืองที่โคลงเคลงไปตามคลื่นลม เขาเป็นคนถือหางเสือเพียงคนเดียว เธอจึงได้แต่กอดคอเขาไว้แน่น ยอมรับการถอนตัวและสอดใส่อย่างรุนแรงของเขาในทุกครั้ง

เมื่อถึงจุดสุดยอด สติที่เหลืออ...