บท 490

นิ้วมือของจ้าวหรานเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วเป็นพิเศษ บางครั้งเร็ว บางครั้งช้า บางครั้งเบา บางครั้งหนัก ซื่อเหยียนขาอ่อนจนแทบจะยืนตรงไม่ไหว เธอหมอบลงบนไหล่เขาอย่างไร้ที่พึ่ง นิ้วมือของเธอเลื่อนเข้าไปในเส้นผมดำเปียกของเขา

เธอได้ยินเสียงครางเบาๆ ของตัวเอง

เสื้อผ้าของเธอถูกถอดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม...