บท 502

จ้าวเหอซ่งประคองแว่นตาที่กำลังจะตกลงมา แล้วนึกถึงตอนที่คุยโทรศัพท์กับลุงเหอ ที่อีกฝ่ายได้กล่าวชมจ้าวหรานอย่างอ้อมๆ

รู้สึกซาบซึ้งอยู่บ้าง

จ้าวเหอซ่งลุกขึ้นยืน เดินเข้าไปหา ตบไหล่จ้าวหรานเบาๆ

เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นก็ถูกจ้าวหรานกอดไว้ พูดด้วยเสียงสะอื้น "ผมนึกว่า..."

การกอดนั้นทั้งต...