บท 505

ชีเอียนผลักเขาเบาๆ "ไม่หิวเหรอ ฉันตั้งใจทำอาหารเป็นพิเศษนะ"

"หิว" แต่แขนของเขาไม่มีทีท่าจะคลายออกเลย

ชีเอียนคิดในใจว่าตัวเองเหมือนกำลังปลอบเด็ก "งั้นกินข้าวก่อนนะ ได้ไหม"

"แต่ผมอยากดื่มนม"

ใบหน้าของชีเอียนแดงขึ้นทันที เธอไม่รู้จริงๆ ว่าเจ้าหรานไปเรียนรู้คำหยาบคายแบบนี้มาจากไหน ทั้งๆ ที่เมื่อไม่นานมา...