บท 613

เมื่อสายลมเย็นพัดผ่าน กลิ่นหอมเย้ายวนจากร่างของเจิ้งเฟยก็ลอยเข้าจมูกของเจ้าเหริน ทำให้เขารู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว

เมื่อมองไปรอบๆ เห็นว่าทุกคนต่างจดจ่ออยู่กับจอภาพยนตร์ขนาดใหญ่ เจ้าเหรินก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา มือใหญ่ของเขาค่อยๆ เอื้อมไปอย่างเงียบๆ

"พี่เฟย เสื้อผ้าคุณเลื่อนขึ้นนะ!"

เสียงกระซิบข้าง...