บท 776

ได้ยินคำพูดนี้ เจิ้งเหยียนกลอกตาอย่างจนใจ "แล้วเมื่อกี้เธอรู้ไหมว่าตัวเองจับอะไรอยู่?"

"ไม่ใช่แขนของป้าหรือครับ?"

ใบหน้าน่ารักของฉินเฟยเหวินแดงระเรื่อ เธอจ้องเขาอย่างโกรธๆ คิดในใจว่าไอ้เด็กบ้านี่ทำเป็นแกล้งโง่ทั้งๆ ที่รู้ดี

แขน? แขนนุ่มขนาดนั้นเลยเหรอ? แถมยังบีบด้วย เขาไม่รู้สึกเลยหรือว่ามันคืออะ...