บท 977

ส่วนจ้าวหราน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พูดกับเจิ้งเหยียนที่อยู่นอกห้องนั่งเล่นว่า "ไม่เป็นไรครับป้า ป้าเพิ่งเป็นตะคริวที่ขา ผมกำลังจะอุ้มเธอออกไปพอดี"

เสียงของเจิ้งเหยียนมีรอยยิ้มแฝงอยู่ "จริงเหรอ ทำไมถึงไม่ระวังขนาดนั้น งั้นรีบออกมาเถอะ"

จ้าวหรานรับคำ โอบกอดเจิ้งเฟยที่อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขน ค่อยๆ จ...