บท 104

เผิงเมิ่งยืนเคียงข้างชินหลางอยู่ริมทะเลสาบรุ่นซีเป็นเวลาสองชั่วโมง ลมที่พัดริมทะเลสาบไม่ใช่น้อย ชินหลางไอและจามอยู่บ่อยครั้ง เผิงเมิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ เป็นห่วงเขามาก แต่เธอทำได้เพียงยืนเคียงข้างเขาเท่านั้น

ความรู้สึกที่ชินหลางมีต่อจงอวี่ลึกซึ้งเหลือเกิน ทำให้เผิงเมิ่งรู้สึกท้อแท้ในใจ ในขณะนี้ เป็นคร...