บท 107

ซูเหยียนเฉิงมีแววไม่พอใจวาบผ่านใบหน้า เมื่อเหลียวไปเห็นฉันเดินมาทางนี้ สีหน้าเขาก็ชะงักไป

หวังเชี่ยนมองขนมหวานที่เสิร์ฟมาอย่างเรียบเฉย น้ำเสียงของเธอราวกับมีหนาม ชัดเจนว่าต้องการระบายอารมณ์ใส่คนรับใช้ที่เดินชนเธอ "ทำไมเป็นขนมอีกแล้ว สิ่งนี้..."

เธอยังพูดไม่ทันจบ ซูเหยียนเฉิงที่นั่งลงและเพียงแค่จิบชา...