บท 22

ฉันยังไม่เข้าใจสถานการณ์ดีพอ และไม่กล้าพูดอะไรตามใจชอบ จึงค้อมตัวทำความเคารพอย่างเรียบร้อยและยืนเงียบอยู่ข้างๆ

ในตอนนั้น คุณซูที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็แค่นเสียงอย่างเย็นชา มีความโกรธแฝงในน้ำเสียง "ยังยืนนิ่งอยู่ทำไม! รีบไปให้นมเด็กเร็วเข้า!"

แม่หวังรีบส่งหยางหยางที่กำลังร้องไห้มาให้ฉันอุ้ม พอฉันเห็นก...