บท 298

อาเชาเห็นว่าฉันยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เขาจึงดึงมือฉันไปที่แก้มของเขา แล้วพูดอย่างเศร้าๆ ว่า "หวั่นเอ๋อร์ ผิดไปแล้ว ผมผิดจริงๆ คุณตีผมเถอะ! ตีผมเถอะ!" อาเชาพูดพลางบังคับให้มือฉันตีลงบนแก้มของเขาอย่างแรง

แต่ตอนนี้ความรู้สึกในใจฉันยังคงสับสนมาก ฉันไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ แต่หลังจากที่ร้องไห้ทั้ง...