บท 42

ฉันขดตัวอยู่ตรงขอบเตียง ใบหน้าที่เคยเปื้อนถูกเช็ดจนสะอาดเกลี้ยง มองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ริมเตียงไม่ยอมไปไหนด้วยสายตาระแวดระวัง

ซูเหยียนเฉิงรู้สึกสับสนในใจ

เขาไม่ใช่คนที่ไม่เข้าใจเรื่องความรู้สึก ถึงจะช้าแค่ไหน ตอนนี้เขาก็น่าจะตระหนักถึงความผิดปกติของตัวเองแล้ว

แต่เขายังคงเป็นคนที่หยิ่งทะนง ไม่ยอมก้...