บท 590

ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อฉันอยู่กับผู้อำนวยการเกาตามลำพัง ฉันรู้สึกประหม่าอย่างไร้เหตุผล ทั้งตัวฉันเกร็งและกลัวมาก ฉันพูดอย่างตื่นเต้นว่า "ผู้อำนวยการเกา บ้านฉันอยู่แถวๆ หมู่บ้านปิ่นเหอค่ะ!"

ผู้อำนวยการเกาได้ยินแล้วยิ้มพลางพูดว่า "อืม ได้เลย งั้นผมจะขับรถไปส่งคุณที่นั่นนะ!"

หลังจากพูดจบ ผู้อำนวยการเกาก็...