บท 851

เมื่อฉันกอดคุณปู่เสินแน่นๆ ในช่วงเวลานั้น ฉันซบหน้าลงบนแผ่นหลังของเขา น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ฉันรู้สึกทั้งเศร้าและอบอุ่นในเวลาเดียวกัน คุณปู่เสินตบหลังฉันเบาๆ

หลังจากที่เรากอดกันอยู่สักพัก คุณปู่เสินตบหลังฉันเพื่อปลอบใจพร้อมพูดว่า "หวั่นเอ๋อร์ ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไรแล้วนะ ต่อไปนี้จะไม่ม...