บท 910

หลังจากที่เราพักผ่อนกันนานมาก ไห่จื่อรู้สึกกระวนกระวายใจรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวมอย่างรวดเร็ว แล้วพูดกับฉันอย่างเขินอายว่า "พี่หวั่นเอ๋อร์ ดึกแล้ว ผมต้องกลับแล้วครับ!"

ฉันยิ้มโดยไม่พูดอะไร เพียงแค่พยักหน้า เมื่อไห่จื่อแต่งตัวเสร็จและเดินไปที่ประตู เขากลับหันมามองฉันอย่างมีอะไรในใจ เขาคิดสักครู่แล้วพูดว่...