บท 133

ผ่านถุงน่องสีดำและกางเกงในตัวน้อยบนขาของเธอ ยังพอมองเห็นความลึกลับบางอย่างแวบผ่าน

ผมถึงกับสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ ผู้หญิงคนนี้ช่างตรงไปตรงมาเหลือเกิน ผมพยายามอดกลั้นความอยากจะกดเธอลงกับพื้นแล้วจัดการเธอ ได้แต่หันหน้าไปทางอื่น ทำเป็นไม่มองในสิ่งที่ไม่ควรมอง

แต่เธอยังคงไม่ยอมเลิกรา กลับมานั่งบนเก้าอี้ชา...