บท 173

ผมกลับพูดกับเธอว่า "แค่มองไม่ค่อยเห็นก็พอแล้ว เรื่องดับกระหาย มันจะสุขที่สุดก็ตอนที่กระหายแล้วได้ดื่มน้ำ เธอว่าไหม"

"แต่ว่า..." เสี่ยวจือลังเลเล็กน้อย เธอมองไปยังเพื่อนร่วมชั้นสิบกว่าคนที่จ้องมาด้วยสายตาเป็นประกายไม่ไกลนัก แม้ในใจเธอจะปรารถนาอย่างยิ่ง แต่จะให้ถูกชายแปลกหน้าทำอะไรในบ่อน้ำพุร้อนต่อหน...