บท 1110

เพียงแค่สองทุ่มกว่า แต่ชนบทด้านนอกก็เงียบเหงาแล้ว ไม่มีผู้คนสักเท่าไร หยางอวี่มองไปรอบๆ คิดจะวิ่งไปที่บ้านของชุยเฉียง แต่นึกขึ้นได้ว่าชุยเฉียงอาจไม่อยู่บ้าน อีกทั้งตนเองก็มีเรื่องบาดหมางกับเขา อีกฝ่ายคงไม่ช่วยตนแน่ จึงได้แต่วิ่งไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย

หลิวซินอี้ตามมาติดๆ ราวกับคนวิปริต ดูเหมือนว่...