บท 950

วรรณกรรมจีน

หอซือเหยียนยิ้มขมขื่น นางรู้ดีว่าหยางอวี่มาปลอบใจนาง มาแกล้งเป็นหนิงไฉ่เฉินให้ตามความปรารถนาสุดท้ายของนาง ช่างน่าแปลก นางเกือบจะเชื่อจริงๆ ว่าหยางอวี่คือหนิงไฉ่เฉิน

"การพบกันครั้งแรกของเรา ไม่ได้อยู่ที่วัดหลานเยี่ยนะ" หอซือเหยียนเม้มปากยิ้ม แต่สีหน้ากลับซีดเซียว ร่างกายอ่อนแรงจนแทบยืนไ...