บท 165

ค่ำคืนนั้น

ค่ำคืนนั้น ผมไม่ได้ตั้งใจแต่งตัวเป็นพิเศษ พยายามใส่เสื้อผ้าเหมือนที่ใส่ทุกวัน กลับไปที่คอนโดฟังเสียงฝน เปิดประตูห้องของตัวเอง มองดูห้องที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน ยังคงสะอาดเอี่ยมไม่มีฝุ่นแม้แต่น้อย แต่ไม่มีเวินหนานที่ชอบใส่ชุดเมดคุกเข่าอยู่หน้าประตูอีกแล้ว ห้องเลยดูไร้ชีวิตชีวาไปเลย

ผมสั่งใ...