บท 226

"คุณเป็นคนดังระดับท็อป ผมไม่กล้าๆ"

ผมหัวเราะเบาๆ พลางละสายตาจากหน้าอกของเจียงซือฉีอย่างเสียดาย

เจียงซือฉีชินกับสายตาแบบนี้ของผู้ชายเสียจนเป็นเรื่องธรรมดา แต่เธอก็ยังแกล้งชายตามองผมอย่างขุ่นเคือง แล้วเอนตัวมาพิงผมอย่างไม่ใส่ใจ เบียดแขนผมเบาๆ พูดเสียงออดอ้อนว่า "เราสนิทกันแล้วนี่คะ ยังมาเกรงใจอะไร...