บท 367

ฉันไม่เข้าใจว่าตงซูสามารถมองใบหน้าที่แม้แต่ตัวฉันเองยังทนมองไม่ได้นี้ในระยะใกล้ๆ แบบนี้ได้อย่างไร และยังรักษาความรู้สึกรักที่มีต่อเจ้าชายม้าขาวในฝันของเธอไว้ได้

แต่จากตอนนี้ ที่เธอหน้าแดงและจ้องมองดวงตาของฉันอย่างเคลิบเคลิ้ม แก้มอุ่นๆ ของเธอแนบชิดกับใบหน้าฉัน ขนตาของเธอสั่นระริกด้วยความเขินอาย ฉันเ...